Έχω λοιπόν δύο παιδάκια, γεννήθηκα στη Σταυρούπολη, και η μισή καταγωγή μου είναι από πρόσφυγες. Μένω στη Σταυρούπολη.
Οι εναλλακτικές που έχω για να κάνω κάτι με τα παιδιά μου έξω από το διαμέρισμα είναι οι εξής: παιδότοπος(20 ευρώ + πολύ καπνό), βόλτα με το αυτοκίνητο σε διαμερίσματα φίλων, κολυμβητήρια, γυμναστήρια κλπ. Όποιος έχει παιδιά καταλαβαίνει τι λέω.
Πήγα τ΄απόγευμα με τα παιδιά μέσα στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά για βόλτα. Μια χαρά, τους άρεσε, και μένα μ΄άρεσε. Παράνομα μπήκαμε μάλλον κύριε υπουργέ Άμυνας και κύριε υπουργέ ΠΕΧΩΔΕ, έτσι δεν είναι; Ακόμα για τα αυτονόητα συζητάμε. Ακόμα κάποιοι αναρωτιούνται για το πόσο να χτίσουμε και που, που να γίνουν δρόμοι, οικισμός αξιωματικών, μουσείο αναπήρων πολέμου, συνεδριακό κέντρο, ΙΚΑ, (η ΔΕΗ έγινε) και άλλα σχετικά. Όχι τσιμέντο όχι αυτοκίνητο όχι άσφαλτο όχι ταμπέλες όχι περιφράξεις όχι ξήλωμα (και κλάδεμα) δέντρων όχι μπάζα, μπορώ να πω και άλλα. Τα΄παμε τα ξανάπαμε, τον καθένα όσο τον κόβει τόσο κάνει.
Ακούει κανείς; θα κάνουμε καμιά βόλτα στο στρατόπεδο; ή μόνο στη ζούλα;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Άλλο τόσο που κάνουμε βόλτα και στο πάρκο που ΘΑ δημιουργηθεί στη θέση του Γ'Σ.Σ. και της Δ.Ε.Θ.
Κι όσο για το θέμα που θίγεις: τί θα πει «τά ΄παμε τα ξανάπαμε»;
Μεταξύ μας για να τα εμπεδώσουμε εμείς; Καλά είναι, το χρειαζόμαστε, αλλά δεν φτάνει όπως βλέπεις. Πρέπει να τα πούμε και σ’ αυτούς που δεν θέλουν ν’ ακούσουν. Αυτό χοντρά, χοντρά, σημαίνει σύγκρουση. Και είναι όντως άβολες οι συγκρούσεις. Γίνονται όμως πιο βολικές όταν η υποταγή είναι ακόμη πιο άβολη και η πεποίθηση του δίκαιου, δηλαδή του δικαιώματος ριζώνει αυτονόητα μέσα στην αυτοεικόνα.
Ίσως τα παιδάκια να έχουν το θάρρος. Ας το πάρουν.
Παραπέμπω στον Ανδρέα Κάλβο και τη σχέση του με τον αγώνα και την λυρικότητα της τρέχουσας ζωής.
Προς το παρόν:
απόψε τη νύχτα έχει (είχε) έκλειψη Σελήνης. Αν δεν έχει συννεφιά μπορεί να τη δει κανείς (στην Ελλάδα) μεταξύ 5 και 6 τα ξημερώματα.
Τί να πρωτοκοιτάξουμε το φεγγάρι ή το δάχτυλο;
Η επανάσταση άρχισε. Βρήκα άλλον ένα που θα βγάζει βόλτα το σκύλο του μέσα στο στρατόπεδο. Ραντεβού τα απογεύματα στο ΚΑΨΙΜΙ.
(έτσι γράφεται αυτό;)
ΚΨΜ; το βρήκα ε;
http://diadimotikigiaymitto.wordpress.com/
http://video-diary.blogspot.com/
Τον κύριο ΜΙΖΑ, που χαλάει τη ζωή μας τον ξέρουμε. Κι όποιος είναι μαζί του δεν είναι μαζί μας. Το θέμα είναι πώς να τους κόψουμε τα arxskg και να τους τα δώσουμε στο απλωμένο τους, ούτως ή άλλως, χέρι.
Δημοσίευση σχολίου