... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990

Τρίτη 27 Μαΐου 2008

kor de lion









Μύλοι Μελισσάρη, γυρνώντας από Βελιγράδι με το τραίνο, Δευτέρα μεσημέρι θέση

Κυριακή 25 Μαΐου 2008

Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

λιβάδι; που; μπροστά μας






Στα όρια του δήμου Πολίχνης και Συκεών, δίπλα στον περιφερειακό, βρίσκονται τα ίχνη βυζαντινών νερόμυλων μέσα σε φυσικό τοπίο ιδιαίτερης ομορφιάς. Η περιοχή ανοικοδομείται ασύστολα από την μία πλευρά, δηλαδή κόβονται μεγάλα δέντρα και χτίζονται μεζονέτες, ενώ το ποτάμι μολύνεται από τα ακατέργαστα λύμματα του χαλασμένου βιολογικού καθαρισμού των Πεύκων.
χάρτης (Η αεροφωτογραφία είναι σχετικά παλιά)
Οι κάτοικοι γύρω δε γνωρίζουν ότι περνάει ποτάμι κάτω από το σπίτι τους. Εχθές παρακολουθούσα συζήτηση φίλων που λέγαν ότι για να βρεθείς σε φύση πρέπει να φύγεις δυό ώρες μακρυά από τη Θεσσαλονίκη.
....εξερεύνηση στην αόρατη πόλη......
http://www.milotopi.gr/milotopi.html

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

παύλου μελά 6



Ο τσαλαπετεινός της Σταυρούπολης. Οι φωτογραφίες είναι σημερινές, στη νοτιοδυτική γωνία του πάρκου (;). Πετύχαμε και μία πέρδικα. Κυνηγούς ευτυχώς δεν έχω δει.

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

παύλου μελά 5


η αγελάδα κοίταξε ένα δευτερόλεπτο τα λουλούδια και μετά άνοιξε το στόμα της και τα κατάπιε όλα μαζί βιαστικά

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Επιτέλους


Επειδή «οι άνθρωποι δεν πρέπει απλώς να ζητούν σεβασμό της ποδοπατημένης αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων τους, αλλά να τα παίρνουν μόνοι τους, να τα κάνουν δικά τους», όπως έγραφε ο Χέγκελ (η φράση ήρθε το πρωί μέσα σε ένα μύνημα)

Μετά τον οικισμό αξιωματικών, το ΙΚΑ, τον υποσταθμό της ΔΕΗ (αυτό είπαμε έγινε, αλλά δε ξέρω τι έχει γίνει με το σταθμό μετεπιβίβασης του ΟΑΣΘ, νομίζω έφυγε) τα παζάρια συνεχίζονται γενιές και γενιές τώρα, και το Παύλου Μελά ευτυχώς μένει σχεδόν άχτιστο και δυστυχώς άχρηστο. Βέβαια έτσι κάνουμε και καμιά ωραία βόλτα στα κρυφά.
Το όραμα της τωρινής διοίκησης το άκουσα από τον ίδιο το δήμαρχο δημόσια και το διάβασα επίσης στο "Δυτικώς", χωρίς σχόλια. Εγώ διαφωνώ.
Πριν τέσσερα χρόνια καταθέσαμε πρόταση για να γίνει η έκταση του στρατοπέδου πεδίο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, κάτι σαν πείραμα βιώσιμης ανάπτυξης μέσα στην πόλη, ενεργειακά αυτόνομο, χωρίς αυτοκίνητο, με αξιοποίηση των υδάτινων πόρων της ευρύτερης περιοχής δηλαδή τον Δενδροπόταμο, επανάχρηση των κτισμάτων με κοινωφελείς λειτουργίες, σύνδεση με το πανεπιστήμιο και τα σχολεία της πόλης, σύνδεση με τα υπόλοιπα στρατόπεδα της δυτικής πόλης με ανάλογες χρήσεις λογική και δομή, δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων πεζοδρόμων που να ενώνει αυτούς τους χώρους, θα συνεχίσω το κείμενο αργότερα πρέπει να κάνω καμιά δουλειά.
Συνεχίζω. Μα Μουσείο Αναπήρων Πολέμου; Όποιος δε διαφωνεί, συμφωνεί, έτσι δεν είναι;