Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2010
(1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2009
(54)
- ► Δεκεμβρίου (6)
- ► Σεπτεμβρίου (2)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2008
(66)
- ► Δεκεμβρίου (9)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (12)
- ► Ιανουαρίου (4)
Ετικέτες
- souvenir de salonique
- Παύλου Μελά
- αρχιτεκτονική
- μουσική
- moi
- άτομα
- γραφιστική
- Δενδροπόταμος
- Σταυρούπολη
- νερό
- σκίτσα
- φωτογραφία
- kor de lion
- αντικείμενα
- πόλη
- να βγω να μη βγω
- φύση
- οικολογία
- γλυπτική
- οδός Λαγκαδά
- ποδήλατο
- αόρατη πόλη
- το αυθαίρετο
- Ξηροποτάμι
- γη
- 10
- move
- Κορώνια
- αέρας
- για μένα
- θέατρο
- ντουμπάι
- φωτό
- χορός
7 σχόλια:
γιατί αυτό εάν ήταν στην ευρωπη 8α ήταν γεμάτο πράσινο με γεφυράκια και όμορφους περιπάτους? γιατί άραγε?
Γιατί πολύ λίγους τους νοιάζει, γιατί έχουμε στραβομάρα, γιατί τρώμε ότι σαχλαμάρα μας πουν σαν καλά παιδιά χωρίς πολλές ερωτήσεις μη φανούμε και χαζοί,
κακόμοιρη Καλομοίρα...τόσες μέρες μ΄αυτό το Βελιγράδι, όσοι έχουν πάει ξέρουν πως είναι να ζεις σε μια πόλη με πράσινο, που μπορείς να τη δεις με ποδήλατο, να κάνεις μπάνιο στη λίμνη που είναι στο νησάκι που είναι μέσα στο ποτάμι.
Εγώ βαρέθηκα να ζηλεύω, άμα ψάχνεις βρίσκεις.
Αυτό που μου τη δίνει, είναι η ηττοπάθεια, μάλλον αυτό που μου τη δίνει πιο πολύ είναι η πεποίθηση διαφόρων ότι αυτά τα πράγματα είναι ακριβά και μπορεί και δω κάποτε κάποια μέρα ίσως όταν και άμα ζούμε ακόμα...άντε γειά μας :)
Συμφωνώ!
Το πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι οικονομικό, ούτε καν πρόβλημα αδυναμίας στην πετυχημένη οργάνωση των πραγμάτων. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που μπορούν να δείξουν ότι δεν είναι αυτές οι κατεξοχήν αδυναμίες.
Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πνευματικό (άντε πάλι, θα μου πείτε). Επιμένω, το πρόβλημα είναι πνευματικό κι αυτό δεν σημαίνει ότι αλλού οι άνθρωποι έχουν λύσει τα πνευματικά τους αδιέξοδα αλλά στην Ελλάδα το είδος της πνευματικής «εγρήγορσης» που διαπότισε τις μεταπολεμικές γενιές παραλύει μ' έναν ιδιέταιρο τρόπο την αντίληψη για τη δράση στη ζωή. Αλλού, (σκέφτομαι τους ρώσους) η φαταλιστική (οχ αδερφέ, όλα είναι «πούτσος», ας τελειώσουμε το μπουκάλι που έχουμε μπροστά μας) αλλού λοιπόν, αυτός ο φαταλισμός είναι μπροστά, μπροστά. Στην Ελλάδα του φωτός, η συνολική κατάθληψη ενός ολόκληρου λαού μετά το 1945 και το 1950 είναι το αποτέλεσμα των αλεπάλληλων χτυπημάτων που έφαγε στο πρόσωπο το ζωντανά και χυμώδη κομμάτια αυτού του λαού. (Το τέλος της εθνικής ονείρωξης με την Μεγαλη Ιδέα, η Μικρασιατική καταστροφή, ο φασισμός, ο πόλεμος, η κατοχή, η πείνα, η κατάπνιξη και ο θάνατος στις αριστερές αναζητήσεις της νεολαίας για μια καινούρια κοινωνική οργάνωση, οι αδελφοκτονίες κι ο εμφύλιος, το πέταμα της δύναμικού στη μετανάστευση, να συνεχίσω;
Εδώ χάνουμε ένα αγαπημένο πρόσωπο και πέφτουμε σε βαριά κατάθλιψη, λέτε αυτά να μην αφήνουν σημάδια στις ψυχές; Ξένα είναι; Δεν είναι δικά μας; Η στάση: για όλα φταίει η δεξιά κι ο καπιταλισμός, ήταν ανώριμη και αποπροσανατολιστική.
Με την πρώτη ευκαιρία θέλαμε να ξεχάσουμε, η Ελλάδα να σημαίνει sea, sun & sex. H χαρά της ζωής, Αλέξης Ζορμπάς, καπετάν Μιχάλης (κι Χριστός ξανασταυρώνεται) κι άλλες βάρβαρες φυσιογνωμίες που ντε και σώνει πρέπει να εκθειαστούν. (Εχω αρχίσει να το μισώ αυτόν το καζαντζάκη, γιατί σκέπασε πάρα πολλούς από τους πραγματικά επίκαιρους κι ευαίσθητους δημιουργούς της εποχής του).
Το χειρότερο για μένα είναι όταν συναντάω στην Ελλάδα αυτή τη φαταλιστική, καταθληπτική πνευματική στάση σε νέους (μάλιστα «σπουδαγμένους») ανθρώπους με τα βρετανικά πτυχία στις κορνίζες στον τοίχο. Όλα τ' άλλα εξακολουθούν να είναι χαρμόσυνα.
Σκέψεις του γραφείου. Μέσα Ιουνίου ερχόμαστε οικογενειακώς
Στο Βελιγράδι γιατί δε τους γύρισε σε κατάθλιψη; Μια χαρά τους είδα τους ανθρώπους. Θα βάλω καμιά εικόνα, έχεις πάει;
Εμένα πάντως το βασικό μου πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι το οικονομικό σε συνδιασμό με την ικανοποίηση που μπορεί να πάρει κάποιος από τη δουλειά του. Όταν έχω το ένα δεν έχω το άλλο. Και επειδή την ικανοποίηση κάπως τη βολεύω, μου μένει το οικονομικό.
Θα δούμε το μωρό; Άντε και κανένα μπάνιο
sea, sun & sex?
sea, sun & sex. Yes!
Και στο Βελιγράδι υποφέρουν πολύ από κατάθλιψη και από πολλά άλλα...
Joan
Δε ξέρω καλά τι κάνουν στο Βελιγράδι. Τα πάρκα είδα.
Εδώ τώρα έχει πολύ ζέστη, και ξέρω ότι το ποτάμι που περνά από δω κάτω, μέσα από τον αγωγό ορθογωνικής διατομής, θα μπορούσε να δροσίζει να ποτίζει και διάφορα άλλα γραφικά ( μικροκλίμα, ενέργεια από το νερό, πεζοδιαδρομές κλπ ).
Σήμερα πάλι ρίχναν μπάζα μέσα στο Παύλου Μελά, νοτιοδυτικά, εκεί που είναι οι φωτογραφίες με τον τσαλαπετεινό. Κομμάτια τσιμέντα, άσφαλτο, μπάζα γενικά. Κλείσαν μάλιστα με μερικά βουναλάκια την είσοδο που είχε ανοίξει στην περίφραξη. Δεν ξέρω με ποιανού ευθύνη γίνονται τα μπαζώματα.
Πιο μέσα ο δήμος Σταυρούπολης έχει κάνει μια μικρή χωματερή, και ελέγχει την είσοδο στο χώρο. Πέρασα και από το Καρατάσου. Ο δήμος Πολίχνης πιο προχωρημένος, κάνει πέργκολες, πεζοδρόμια, κυριλέ περίφραξη με ντουβαράκι και κάγκελο.
Εγώ πάντως ακόμα δεν έχω κατανοήσει καλά τους λόγους της ασυνέχειας που λέγαμε πιο πάνω, εννοώ για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα.
Μου αρέσει πάντως να σκέφτομαι πως μπορεί να γίνει ένα τοπίο σαν αυτά από τις φωτογραφίες.
Δημοσίευση σχολίου