... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007

Δύο ιδιοκτήτες πλοίων από το Αφγανιστάν

Δύο ιδιοκτήτες ατμοπλοίων από το Αφγανιστάν, βαπτισμένοι χριστιανοί, κύρηξαν πτώχευση.
Πολλοί δεν πίστεψαν το μαντάτο, μερικοί όμως αδιάφοροι βρήκαν ότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να μην πιστέφσουν, γι ΄αφτό κούνησαν τα κεφάλια τους λυπητερά και είπαν "Ουαί τοις ηττημένοις."
Εκείνοι οι μερικοί αδιάφοροι απεφάσισαν ν΄απεργήσουν* μερικοί από τους μερικούς πήγαν να πετάσουν χαρταετούς, οι υπόλοιποι πήγαν να βρουν παπά να βαπτισθώσιν χριστιανοί.
Στον δρόμο που πηγαίναν προς εξέβρεσιν ιερωμένου, μετά από το πρώτο στρίψιμο δεξιά, βρήκαν ένα αγρόκτημα γεμάτο πορτοκαλιές και μπήκαν... Στην πρώτη πορτοκαλιά, στον κορμό απάνω, καρφωμένη ήταν πινακίς που έγραφε: "Αμεδαίος Αγέρωχος, Βαλσαμωτής εξωτικών πουλιών." Διάβασαν την πινακίδα και περίμεναν.
Μετά από πάροδον περίπου τριών ωρών, ένας ρωτάει: "Γιατί περιμένουμε;"
Κούνησαν τους ώμους οι υπόλοιποι και απάντησαν σιωπηλά.
Κάποιος εντέλει μετά από πάροδο άλλων τριών περίπου ωρών λέει: " Παιδιά, νομίζω ότι κάναμε λάθος... Εδά η πινακίς δε μιλά για ιερωμένους, αλλά για βαλσαμωτή πτηνών. Πάμε να φύγουμε.."
Ομού κίνησαν να φύγουν, οπόταν κραβγή υπόκωφη ακούγεται να βγαίνει από τα λεμονόδεντρα μέσα, και παρουσιάζεται τύπος ήσυχος και εφτραφής, που κρατούσε κλάδον ελαίας στο ένα χέρι και χαρταετόν στο άλλο..
" Θα θέλατε να πιείτε μια γκαζόζα;", ρώτησε ο τύπος φιλικά.
"Φχαριστούμε, αλλά θέλουμε να βαπτισθώμεν χριστιανοί", απάντησαν όλοι.
"Τότε να μου επιτρέψετε να σας απαγγείλω ένα ποίημα και μετά θα σας οδηγήσω στο κελί του πατρός Φιλήδονου να σας εξομολογήσει..."
Εβλαβικά με κυρτούς τους ώμους, ηκολούθησαν τον άνθρωπο με τον χαρταετό, που τους έμπασε σε μιά δεξαμενή χωρίς νερό και τους έβαλε να καθίσουν σταβροπόδι. Μετά πάροδον μερικών ωρών, ο τύπος κοίταξε το ρολόι του και μετά τον ουρανό κι άρχισε να μαζέβει το σκοινί του χαρταετού* όσο μαζεβόταν το σκοινί, τόσο μεγάλωνε ο χαρταετός, και τα χρώματα γινόντουσαν πιο ζωηρά και ευδιάκριτα. Τέλος έφθασε ο χαρταετός στη γη, κι από πάνω ξεμπάρκαρε ένας μοναχός, δειλός και ζαλισμένος.
Ξεσκονίστηκε και αυτοσυστήθηκε: "Πάτερ Φιλήδονος. Είμαι ο εξομολογητής σας και να με συγχωρείτε που άργησα, αλλά είχα πάει να πιώ καφέ με μερικούς αγίους... Αν δεν απατώμαι", συνέχισε, "ήρθατε για να εξομολογηθείτε..."
" Μάλιστα..."
Χτύπησε τα χέρια και εμφανίστηκε ο Σιλωάμ, κουβαλώντας μια κολυμβήθρα* ένα κοράκι πήρεν τον κλάδον ελαίας από το χέρι του χοντρού και το απίθωσε στο κεφάλι ενός από τους κατηγορούμενους* άντρες της πυροσβεστικής υπηρεσίας γιόμισαν τη δεξαμενή με νερό, παγωτατζήδες, παλαιοπώλες, αρχοντοχωριάτες, άρχισαν να καταφθάνουν από παντού..
Τηλεφώνησε στη μυστική αστυνομία ο πατήρ Φιλήδονος, η οποία έφθασε και τους συνέλαβε όλους.
εικόνα και κείμενο: Άντης Χατζηαδάμος, Σκνιπόγιακ, Αγροτικές συνεταιριστικές Εκδόσεις ΑΕ, 1985
* που να είναι άραγε η άνω τελεία;

Δεν υπάρχουν σχόλια: