... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2007

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007

που πάει το ποταμάκι μαμά;






Ο παραπόταμος του Δενδροπόταμου μέσα στην Πολίχνη, μέχρι το σημείο που μπαίνει στη Σταυρούπολη περνώντας κάτω από τη Λαγκαδά, όπου εγκιβωτίζεται όπως επιθυμούσαν οι δήμαρχοι; οι κάτοικοι; η μακρινή Αθήνα; λόγω ανάγκης; βλακείας; των τελευταίων δεκαετιών. Το επιστημονικής φαντασίας τοπίο είναι το γραμμικό πάρκο του ποταμού Τόρενς στην εξωτική Αυστραλία.
+
Χρόνια δεν προσπαθούσε ο δήμαρχος να βρει χρήματα να τον σκεπάσει, για να γλιτώσει η συνοικία από την μπόχα; Βρωμόρεμα τον ανέβαζε, Βρωμοπόταμο τον κατέβαζε.
«Eνα άλλο μέλλον μπορεί να χρειάζεται ένα άλλο παρελθόν». Ο Μάρκ Μαζάουερ κλείνει μ’ αυτήν τη σκέψη το βιβλίο του για την ιστορία της Θεσσαλονίκης με τίτλο «Θεσσαλονίκη-Πόλη των φαντασμάτων. Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι και Εβραίοι, 1430-1950».
" Ένας μάταιος αγώνας αξίζει περισσότερο από μια μάταιη ζωή", γραμμένο σε τοίχο πίσω από τη Μυροβόλο στην Πολίχνη
"Το μέλλον σχεδιάζεται στο παρόν" Αντρέας Πουσίνης, ξάδερφος.

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2007

Η τρύπα

Όπως προκύπτει από στοιχεία του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), που δημοσιεύονται στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος», οι εκβολές του Δενδροποτάμου αποτελούν την πιο επιβαρημένη περιοχή του νομού Θεσσαλονίκης, περιέχοντας μεγάλες ποσότητες σε αρσενικό, ψευδάργυρο και κάδμιο. Το αρσενικό προέρχεται από βιομηχανικά και αστικά απόβλητα, που απορρίπτονται άναρχα στην κοίτη του χειμάρρου


Τι να την κάνεις την καλύτερη αστυνόμευση; Λες και δεν το ξέρουν κι οι πέτρες ότι ο Δενδροπόταμος είναι η μεγαλύτερη αγορά ντρόγκας στην πόλη..! Ότι όσοι μπάτσοι και να εγκατασταθούν θα αποκτήσουν ξαφνικά μυωπία, όπως και οι υπάρχοντες! http://thessaloniki.indymedia.org/front.php?lang=en&article_id=23097

Δενδροπόταμος: Μία συνοικία κάτω από το επίπεδο της θάλασσας που υποδέχεται όλους όσους έρχονται στη Θεσσαλονίκη από την Εθνική Οδό. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα ο μεγαλόπρεπος Ι. Ναός του Αγίου Νεκταρίου, δυσανάλογα μεγάλος με την μικρή και φτωχική ενορία του, ενδεικτικός όμως της πίστεως των κατοίκων του. http://hellas.teipir.gr/Thesis/IMN_NS/Dynami_Mitropolis/Ag_Nektarios_Dendropotamou/body_ag_nektarios_dendropotamou.html

Κυρίαρχο στοιχείο του χώρου και του εγχειρήματος αποτελούν οι Βυζαντινοί Νερόμυλοι,(σύστημα 12 νερόμυλων, που αναπτύχθηκαν κατά μήκος του ρέμματος) οι οποίοι αναδεικνύονται ως αρχαιολογικά μνημεία αλλά συνάμα και ως δείγματα υψηλής τεχνολογίας μιας περιόδου, ως ενεργειακά συστήματα ήπιας ενέργειας αλλά και ως σημαντικό κομμάτι της καθημερινής ζωής και οικονομίας της εποχής και της περιοχής τους. (Δενδροπόταμος)..ΔΗΜΟΣ ΠΟΛΙΧΝΗΣ

Η απορρύπανση της Μεσογείου

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά και πράσινα άλογα

Με ταραχή σηκώνεται από τη θέση της συνειδητοποιώντας ότι το τραίνο είναι ήδη τρεις στάσεις παρακάτω από τον προορισμό της. Κατεβαίνει μαζί με δυο κινέζους ντυμένους στα μετάξια, διαλέγει ένα μαύρο γυαλιστερό ποδήλατο και μπαίνει στον ποδηλατόδρομο. Είναι κατηφόρα και έχει ησυχία, το πάρκο είναι δροσερό, επιταχύνει για να νιώσει τον αέρα. Περνάει μέσα από ένα κοπάδι πρόβατα, στρίβει αριστερά από τ΄αμπέλια, μπροστά από τους στάβλους, δίπλα από τον ενεργειακό σταθμό, πίσω από τον ελαιώνα, παράλληλα με το ρυάκι, πάνω απ΄το λόφο, και σε τρία λεπτά φτάνει στο φράγμα.Ο Δενδροπόταμος έχει γίνει ξανά ποτάμι. Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η τεχνητή λίμνη του Καρατάσου, ο τελευταίος και σημαντικότερος σπόνδυλος του Δυτικού τόξου. Πουθενά οι ταμπέλες με τη σήμανση “Λεωφόρος Δενδροποτάμου”, έχουν φυσικά απομακρυνθεί για ανακύκλωση, σε μερικά χρόνια κανείς δε θα θυμάται αυτό το κομμάτι της ιστορίας. Τα παλιά στρατόπεδα καλύπτουν μεγάλο ποσοστό της ενέργειας στην πόλη, καθώς η συνεργασία με το ΑΠΘ και άλλα ερευνητικά κέντρα απέδωσε παρά την αρχική δυσπιστία. Η βόλτα στην κοίτη του ποταμού που ενώνει όλα τα πάρκα είναι πάντα ωραία. Οι νερόμυλοι της Πολίχνης λειτουργούν ξανά, η λίμνη του Καρατάσου ποτίζει όλο το πράσινο της περιοχής, τα περιβόλια του Κορδελιού αλλάζουν χρώμα και μυρωδιά κάθε εποχή, σε όλη τη διαδρομή συναντάς πειράματα φοιτητών, και αν έχεις τύχη φτάνοντας στη θάλασσα λίγο μετά τις δεξαμενές με τους ακροβάτες, μπορεί να συναντήσεις τα φλαμίγκο να περπατάν στα ρηχά. Η βόλτα είναι ακόμα πιο ωραία αν την κάνεις με τα πράσινα άλογα του Παύλου Μελά (γεννετικό πείραμα φοιτητών, που καλώς ή κακώς απέδωσε και αυτό).Από τότε που αποφοίτησε δουλεύει σ'αυτό το έργο. Πολλά χρόνια χρειάστηκε να περάσουν για να γίνει αυτό το πλάνο πραγματικότητα. Περισσότερα από το εναέριο τραίνο, τη στέγαση της Καλών Τεχνών, την απομάκρυνση της Σιδενόρ και των Φωσφωρικών Λιπασμάτων, την υποθαλάσσια του Καλοχωρίου, περισσότερα και από την αναστήλωση της Ροτόντας. (Μόνο το Χαμζά Μπέϊ Τζαμί παραμένει ακόμα παπουτσάδικο, κάπου κολάει με τα ιδιοκτησιακά...) Βρήκε τον Στέφι με τον Νίκο να περπατάν μέσα στο ποτάμι.
- Πάμε για μπάνιο μετά;
- Δε πάμε καλύτερα τώρα;

Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τον τίτλο έκθεσης αρχιτεκτονικού έργου “meta 2005” που έγινε στη Θεσσαλονίκη το 2005.
Εικόνα: Φ.Τ.

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2007

κου κου

Δεν αρκεί να υπάρχεις πρέπει να το ξέρουν και οι άλλοι. Μήτσοο ακούς;

εδώ είμαστε..