... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990
2 σχόλια:
Αξία, ανυπαρξία, υπάρχω (κι όσο υπάρχω) … καλά ξέφυγα.
Γι αυτό σου έλεγα, βρες ανθρώπους των οποίων το κριτήριο σ’ ενδιαφέρει για να δοκιμάζεις και το δικό σου κριτήριο. Πρέπει λοιπόν να ξέρουν και οι άλλοι. Καμιά φορά μερικοί τα μπερδεύουν και νομίζουν ότι πρέπει να το μάθουν όλοι! Εγώ εννοούσα μόνο αυτοί που χρειάζεται, ή αυτοί που ενδιαφέρονται.
Όσο δεν κάνω το κόπο να εκφράσω αυτό που ξέρω, πρακτικά, πράγματι δεν υπάρχει, δηλαδή, δεν ξέρω. Καλύτερα το καταλαβαίνει κανείς αυτό αν έχει συνηθίσει στην ιδέα οτι όλα είναι ένα. (Η προηγούμενη φράση μάλλον μπερδεύει, αλλά δεν τη βγάζω γιατί μιλάει για πιο σημαντικά πράγματα απ’ ότι αν έχει κάτι αξία και πότε). Κάθε θαμμένη γνώση είναι παραφύσει προσπάθεια κι επειδή τίποτα δεν είναι παραφύσει, πολύ απλά δεν υπάρχει. Τουλάχιστον μέχρι να ξεθαφτεί.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε στην πίσω αυλή του πατρικού σου, ενάμισι μέτρο μόνο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, είναι θαμμένος ένας τενεκές χρυσές λίρες που είχε κρύψει ένας Βούλγαρος ληστής το 1913 μετά την βιαστική φυγή του Τούρκου αξιωματικού που ακολούθησε την οπισθοχώρηση του στρατεύματος προς την Θράκη και την «Ιστανμπούλ». Αλλά τι νόημα έχει, αφού κανείς δεν ξέρει αυτό το μυστικό, ή μάλλον καλύτερα, αυτοί που θα έπρεπε να το ξέρουν έχουν πλήρη άγνοια. Άρα δεν υπάρχουν οι λίρες. Τουλάχιστον μέχρι να τις ξεθάψει ο Άρης.
Τα πιο πολλά ψάξε στον ίδιο τόπο να τα βρεις, είπε κάποιος άλλος. Μάλλον κάτι τέτοιο εννοούσε.
Δημοσίευση σχολίου