Με ταραχή σηκώνεται από τη θέση της συνειδητοποιώντας ότι το τραίνο είναι ήδη τρεις στάσεις παρακάτω από τον προορισμό της. Κατεβαίνει μαζί με δυο κινέζους ντυμένους στα μετάξια, διαλέγει ένα μαύρο γυαλιστερό ποδήλατο και μπαίνει στον ποδηλατόδρομο. Είναι κατηφόρα και έχει ησυχία, το πάρκο είναι δροσερό, επιταχύνει για να νιώσει τον αέρα. Περνάει μέσα από ένα κοπάδι πρόβατα, στρίβει αριστερά από τ΄αμπέλια, μπροστά από τους στάβλους, δίπλα από τον ενεργειακό σταθμό, πίσω από τον ελαιώνα, παράλληλα με το ρυάκι, πάνω απ΄το λόφο, και σε τρία λεπτά φτάνει στο φράγμα.Ο Δενδροπόταμος έχει γίνει ξανά ποτάμι. Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η τεχνητή λίμνη του Καρατάσου, ο τελευταίος και σημαντικότερος σπόνδυλος του Δυτικού τόξου. Πουθενά οι ταμπέλες με τη σήμανση “Λεωφόρος Δενδροποτάμου”, έχουν φυσικά απομακρυνθεί για ανακύκλωση, σε μερικά χρόνια κανείς δε θα θυμάται αυτό το κομμάτι της ιστορίας. Τα παλιά στρατόπεδα καλύπτουν μεγάλο ποσοστό της ενέργειας στην πόλη, καθώς η συνεργασία με το ΑΠΘ και άλλα ερευνητικά κέντρα απέδωσε παρά την αρχική δυσπιστία. Η βόλτα στην κοίτη του ποταμού που ενώνει όλα τα πάρκα είναι πάντα ωραία. Οι νερόμυλοι της Πολίχνης λειτουργούν ξανά, η λίμνη του Καρατάσου ποτίζει όλο το πράσινο της περιοχής, τα περιβόλια του Κορδελιού αλλάζουν χρώμα και μυρωδιά κάθε εποχή, σε όλη τη διαδρομή συναντάς πειράματα φοιτητών, και αν έχεις τύχη φτάνοντας στη θάλασσα λίγο μετά τις δεξαμενές με τους ακροβάτες, μπορεί να συναντήσεις τα φλαμίγκο να περπατάν στα ρηχά. Η βόλτα είναι ακόμα πιο ωραία αν την κάνεις με τα πράσινα άλογα του Παύλου Μελά (γεννετικό πείραμα φοιτητών, που καλώς ή κακώς απέδωσε και αυτό).Από τότε που αποφοίτησε δουλεύει σ'αυτό το έργο. Πολλά χρόνια χρειάστηκε να περάσουν για να γίνει αυτό το πλάνο πραγματικότητα. Περισσότερα από το εναέριο τραίνο, τη στέγαση της Καλών Τεχνών, την απομάκρυνση της Σιδενόρ και των Φωσφωρικών Λιπασμάτων, την υποθαλάσσια του Καλοχωρίου, περισσότερα και από την αναστήλωση της Ροτόντας. (Μόνο το Χαμζά Μπέϊ Τζαμί παραμένει ακόμα παπουτσάδικο, κάπου κολάει με τα ιδιοκτησιακά...) Βρήκε τον Στέφι με τον Νίκο να περπατάν μέσα στο ποτάμι.- Πάμε για μπάνιο μετά;
- Δε πάμε καλύτερα τώρα;
Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τον τίτλο έκθεσης αρχιτεκτονικού έργου “meta 2005” που έγινε στη Θεσσαλονίκη το 2005.
Εικόνα: Φ.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου