... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2007

ήρωες στην πόλη δίχως ποτάμι - Πρίστινα

Συγγραφέας: Barbara Spengler - Axiopoulos
Ήρωες στην πόλη δίχως ποτάμι
Λογοτεχνία στο Κόσοβο
[12.06.2007 19:30 Uhr]
1/2 Deutschlandradio Kultur
Autorin: Barbara Spengler-Axiopoulos
Helden in der Stadt ohne Fluss
Literatur im Kosovo
[12.06.2007 19:30 Uhr]
http://www.dradio.de/dkultur/sendungen/literatur/633864/
Μετάφραση: ∆ηµήτρης Κατσαµάκας


Migjen Kelmendi
Ήρωες στην πόλη δίχως ποτάµι
Απόσπασµα από το άρθρο εκποµπής στο γερµανικό
ραδιόφωνο Deutschlandradio Kultur µε θέµα:
λογοτεχνία στο Κόσοβο.
Helden in der Stadt ohne Fluss
Abschnitt des Artikels der Sendung im
Deutschlandradio Kultur zum Thema
Literatur im Kosovo

Εκφωνητής 1:
Όπως κρύβουν οι οικογένειές µας τους επιληπτικούς συγγενείς, έτσι έκρυψε η πόλη µου τον ζωντανό της ποταµό, διότι ένας τρελός κοµµουνιστής πολεοδόµος αποφάσισε να τον σκεπάσει µε µπετόν. Μερικές φορές σκέφτοµαι ότι η Πρίστινα δεν είναι τόσο βαρετή όσο φαίνεται, αλλά ένας τόπος µε ένα µυστικό... Αντί να φτιάξει µια προκυµαία µε καθίσµατα και περίπατους, αυτός ο ηλίθιος, δυστυχώς µε την συγκατάθεση των πολιτών, αποφάσισε να χτίσει µια τεράστια υπόγεια κοίτη υποδοχής για το ποτάµι. Ήθελε να τον γλιτώσει από τα σκουπίδια και τη βρωµιά που πετούσαν οι άνθρωποι. Ειδικά το καλοκαίρι η µυρωδιά ήταν εµετική... Μια πόλη δίχως ποτάµι είναι µια πόλη δίχως πρόσωπο. Μια ανάπηρη πόλη... Οι αρχαίοι έλληνες το ήξεραν αυτό. Στη µυθολογία τους το ποτάµι είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά το Εγώ των ανθρώπων και εµπνέει την αγάπη προς τον εαυτό τους... Όταν σκέφτοµαι σήµερα την πόλη µου, οραµατίζοµαι ότι το ποτάµι είναι ελευθερωµένο. Το βλέπω να ρέει µέσα από την Πρίστινα και τους ανθρώπους να κάνουν βόλτα στις όχθες του... Κατά πάσα πιθανότητα είναι ευτυχισµένοι. ...Αν τύχει να έχετε δουλειές στα µέρη µας, µην προσέχετε µόνο την εξωτερική επιφάνεια! ∆είτε στο βάθος προσεκτικά! Προσπαθήστε να γνωρίσετε τους ανθρώπους και ψάξτε για το κρυµµένο ποτάµι µέσα τους.

Συγγραφέας: Barbara Spengler-Axiopoulos
Ήρωες στην πόλη δίχως ποτάµι
Λογοτεχνία στο Κόσοβο
[12.06.2007 19:30 Uhr]
2/2 Deutschlandradio Kultur
Autorin: Barbara Spengler-Axiopoulos
Helden in der Stadt ohne Fluss
Literatur im Kosovo
[12.06.2007 19:30 Uhr]
http://www.dradio.de/dkultur/sendungen/literatur/633864/
Μετάφραση: ∆ηµήτρης Κατσαµακας

Εκφωνήτρια:
Ο συγγραφέας και δηµοσιογράφος Migjen Kelmendi (προφορά: Μιτσχέν Κελµέντι) ανήκε τη δεκαετία του 80 στους πρώτους ροκ τραγουδιστές της τότε σέρβικης επαρχίας Κόσοβο. Για το συγκρότηµά του έγραψε το τραγούδι «ήρωας σε µια πόλη χωρίς ποτάµι», µετάφρασε Danilo Kis και Jorge Louis Borges στα αλβανικά. Σήµερα είναι εκδότης του εβδοµαδιαίου περιοδικού JAVA. Ο Kelmendi συναντιέται πρόθυµα µε άλλους διανοούµενους σε ένα από τα πολλά café, που τα τελευταία χρόνια πετάχτηκαν σαν µανιτάρια από το έδαφος: στο «Strip Depot», στο «Metro» ή στο «Café Arte». Η Πρίστινα λέει, έγινε µια µεγάλη καφετέρια και το να πίνεις µακιάτο το εθνικό λαϊκό άθληµα των αλβανών. Οι «ήρωες στη πόλη χωρίς ποτάµι» απασχόλησαν λογοτεχνικά τον Kelmendi πολύ συχνά, λέει στη συνάντηση στο café Toto.
Εκφωνητής 1:
Αυθεντικός ήχος (αγγλικά, voiceover):
Το να είσαι ήρωας σε µια πόλη χωρίς ποτάµι, σηµαίνει να είσαι ενός είδους ∆ον Κιχώτης. Έτσι αισθανόµουν τη δεκαετία του ογδόντα, αλλά έγιναν πολλά, ένας πόλεµος µπήκε στη µέση. Μετά τον πόλεµο έγραψα µερικά µικρά κείµενα γι’ αυτόν τον κρυµµένο ποταµό που ρέει από κάτω µας. Μ’ αυτό τον τρόπο έψαχνα να βρω µια µεταφορά, στην οποία να µπορώ να κρύψω την ασχήµια αυτής της πόλης. ∆ιότι όσο αφορά την αστική της ποιότητα, είναι εντελώς αποτυχηµένη. Αλλά εδώ υπάρχει ένα σωρό ζωή και αισιοδοξία, ίσως ν’ αξίζει τον κόπο να επενδύσει κανείς. Από την άλλη πλευρά λείπει ο σχεδιασµός, λείπουν οι προοπτικές. Κανένας δεν αναλογίζεται ότι χωρίς ντροπή σπαταλούµε τον ζωτικό χώρο των παιδιών µας. Όλοι ζουν µόνο στο εδώ και τώρα! Γι’ αυτό κοπιάζω µ’ αυτή τη λογοτεχνική µεταφορά του εξαφανισµένου ποταµού, για να σκεφτούν οι άνθρωποι µε µεγαλύτερη ευθύνη για τους άλλους.

Το παραπάνω κείµενο είναι µια γρήγορη µετάφραση στα ελληνικά για να µπορέσουν να έχουν πρόσβαση στις σκέψεις του συγγραφέα Migjen Kelmendi, αυτοί που νοιάζονται για την αντίστοιχη τύχη των ποταµών και των ρεμµάτων που είχαν την ατυχία να φιλοξενήσουν στις όχθες τους την «ανάπτυξη» µεταπολεµικών νεοελληνικών συνοικιών όπως ο ∆ενδροπόταµος που συνάντησε στο δρόµο του την δυτική Θεσσαλονίκη.
Δ.Κ.

2 σχόλια:

tsalimi είπε...

Δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα.
Είναι πράγματι τραγικό. Πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι. Ξεχυλίζει και μυρίζει το ποτάμι; Θάψ’ το στο μπετόν.

έφη είπε...

Το κείμενο το έστειλε ο Δημήτρης που είναι και αυτός αρχιτέκτονας. Αν μη τι άλλο είναι παρήγορο να ξέρεις ότι συμβαίνει και αλλού, και ότι υπάρχουν και άλλοι που βλέπουν.
Βέβαια, η παρηγοριά είναι το θέμα;