... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2007

Κενοτομία

Για όσους χρησιμοποίησαν τις τελευταίες μέρες τη λέξη καινοτομία.
Μην άκουσε κανείς για το Θεσσαλονήσι; Είχε επινοηθεί πολύ νωρίτερα, αλλά κατασκευάστηκε επί Ψωνιάδη, στο κέντρο του Θερμαϊκού, κάτω από το βάρος της λαϊκής πίεσης για καινοτομία. Λίγο μετά βούλιαξε. Στο κενό.
Αρχαίο σκίτσο του ΄98.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=31743740
http://www.syn-thessaloniki.gr/?p=766#more-766

7 σχόλια:

De Construct είπε...

Η κΕνοτομία είναι ειδικότης μου σε παρακαλώ...the ultimate deconstruction... Τα υπόλοιπα είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ!..

έφη είπε...

Και τι ταχύτης!
Πάντως πέρα απ΄την πλάκα τα περί καινοτομίας από ψωνισμένους τα διάβασα χθες.
Τι λέει μάστορα; Δημιουργούμε;

delta-kapa είπε...

Δεν ζω την επικαιρότητα της Ελλάδας και δεν έχω ιδέα από τις εξελίξεις του προεκλογικού αγώνα. Ξέρω ότι τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα ομως οι διαδικασίες αλλάζουν αργά. Ας κάνω λοιπόν κι εγώ μια,

ελαφρολαϊκή ανάλυση:

--- Από την μία η αντικειμενική αδυναμία από την δυσκολία και την πολυπλοκότητα της κατάστασης.
--- Από την άλλη η ανθρώπινη διάθεση για ευχάριστη ζωή εδώ και τώρα και όχι μετά από την ευόδωση οποιουδήποτε αγώνα.
--- Το ίδιο σημαντική είναι η απομόνωση που είναι εσκεμμένη για να κρατάει διαιρεμένες τις προσπάθειες για αλλαγές κατά το πανάρχαιο διαίρει και βασίλευε.
--- Πάρα μα πάρα πολύ σημαντικό είναι το επίπεδο αυτοεκτίμησης που τις περισσότερες φορές διατελεί ισχυρά διαστρεβλωμένο με υπερβολές κυρίως προς τα κάτω (ναι, επαναλαμβάνω κυρίως προς τα κάτω δεν μιλάω για τον Ψωνιάδη, για μας μιλάω) και παραλύει με τη ψυχολογία που αναπαράγει τα μυαλά και τα χέρια αυτών που θα έπρεπε να κινηθούν.
--- Γιατί να μην συνυπολογίσουμε το νόμο της αδράνειας; Πρόκειται για την φορά που έχουν πάντα οι εξελίξεις από τις ιστορικές συγκυρίες. Μιλάω για πολύ συγκεκριμένα πράγματα, για τους μπαμπάδες και τις μαμάδες τους θείους και τους κουμπάρους που αγωνίστηκαν για να φτάσουμε εδώ. Για να φτάσουμε μόνο εδώ. Γιατί αυτό ήταν το όραμα της κοινωνίας. (Μετά την κατάρρευση της μεγάλης ιδέας και την μικρασιατική καταστροφή). (Πάω μακριά;) (Καλά κάνω)
Οι γερμανοί και σχεδόν όλη η κεντρική Ευρώπη έχει το κολοσσιαίο «εβραϊκό ολοκαύτωμα» που δείχνει τη γύμνια του πολιτισμού. Εμείς στη Ελλάδα τις έχουμε μοιράσει σε πολλά κομμάτια τις ντροπές μας για να μην τις βλέπουμε.

Ο κατάλογος συνεχίζεται...

Αλλά τί να λέμε τώρα! Με το συμπάθιο, δεν είναι η πρόθεσή μου να βαρύνει η ατμόσφαιρα με σοβαρές αναλύσεις. Άλλωστε κι αυτές πάντα ύποπτες είναι. Είναι που έχω παρμένη την απόφαση να λερώνω κι εγώ τη ποδιά μου.

Μήπως κατεβαίνει στις εκλογές κανας Τσίμης Πανούσης; Αποκλείεται ε; Πάντως πολιτικά τον βρίσκω πολύ ώριμο.

Ωραίο σχέδιο!

έφη είπε...

Εγώ μόνο έναν φίλο του Τσίμη(;) ξέρω.
Πάνω που πήγα να ενδιαφερθώ για τις εκλογές, χόρτασα με τη μία, τόσος ο καβγάς και οι εξυπνάδες, οι κοινοτυπίες και οι θεωρίες, οι σαχλαμάρες και οι ανταγωνισμοί. Συνεχίζω αυτιστικά να κενοτομώ μαζεύοντας και πετώντας διάφορα κουκούτσια στα ρέματα (στα όρια της παρανομίας ζω), και σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα για μένα, κατέβηκα και ανέβηκα κέντρο με ποδήλατο. Ήθελα να δω αν είναι εφικτό. Μια χαρά είναι, 4,5 χιλιόμετρα 20 λεπτά κατέβα, 24 ανέβα. Καυσαέριο βέβαια, κυρίως στο γυρισμό. Σκέφτομαι το χρόνο που έχω φάει από τη ζωή μου σε μποτιλιαρισμένα ΙΧ και λεωφορεία.
Θα μας πει τώρα ο Ψωμιάδης για καινοτόμες ζώνες και ότι ζούμε σε έναν παράδεισο και δεν το ξέρουμε και για να το μάθουμε πρέπει να γίνουμε Ντουμπάϊ. Από πάνω έφαγα και κράξιμο από τη μάνα μου που φέρομαι ακόμα ανώριμα. Λες και το να περπατάς με τακούνι στιλέτο είναι λιγότερο επικίνδυνο από το ποδήλατο. Έτσι που λες.

delta-kapa είπε...

Φυσικά εννοούσα Τζίμης Πανούσης.

4,5km σε 20min κάνει μέση ταχύτητα 13,5km/h
4,5km σε 24min κάνει μέση ταχύτητα 11,25km/h

Για τη σύγκριση: το περπάτημα είναι μια ταχύτητα των 5km/h. Δηλαδή ήσουν σε κάθε περίπτωση δυο φορές πιο γρήγορη. Από την άλλη 25 λεπτά είναι καλύτερος χρόνος απ’ ότι με το λεωφορείο για να κατέβεις στο κέντρο.
Κάτσε να συγκρίνω με τις διαδρομές που κάνω εδώ στο Duesseldorf. Στο οποίο έχω βαρεθεί να ακούω το κόσμο να παραπονιέται ότι είναι χάλια οι οργάνωση των ποδηλατο-διαδρόμων του... (Βλέπεις συγκρίνονται με το Maastricht και την Ολλανδία που είναι δίπλα).

Συγκρίσεις ποδηλατοδιαδρομών στο Google Maps. Στο παρακάτω link (ελπίζω να λειτουργεί σωστά) μπορεί κανείς να δει και να συγκρίνει διαδρομές.
Για παράδειγμα μια διαδρομή μέσα στο κέντρο του Duesseldorf των 3,8km την κάνω συνήθως σε χρόνο κάτω από 10 λεπτά. Όταν οι διαδρομές είναι μέσα από πάρκα η ταχύτητα μπορεί μέχρι και να διπλασιαστεί. Βλέπε στο χάρτη την διαδρομή δίπλα στο ποτάμι.
Μέτρησα και τη δικιά σου διαδρομή. Για να λειτουργήσει αυτό το πράμα στη Θεσσαλονίκη χρειάζεται κανείς το καλοκαίρι οπωσδήποτε και την αντίστοιχη σκιά από τα δέντρα για προστασία. Προτείνω καρυδιές γιατί όπως θυμάται και ο πατέρας μου από τα νιάτα του στο χωριό, «αν ξεχαστείς και αποκοιμηθείς στον ίσκιο της καρυδιάς μπορεί να ξυπνήσεις και να ‘χεις αρπάξει κρυολόγημα...». Αλλά οι καημένες οι καρυδιές είναι ασύμφορες πολιτικά γιατί αργούν να μεγαλώσουν και να φέρουν ψηφοφόρους.

Και το τακούνι στιλέτο έχει τη χάρη του όμως...


google maps - ποδηλατοδιαδρομές

έφη είπε...

Έχεις περπατήσει με τέτοιο τακούνι;
Ωραίο για παρουσίαση αυτό με το γκουγκλ, είναι απλό;
Πράγματι αν είχα κινηθεί σε ποδηλατόδρομο ο χρόνος θα ήταν άλλος, αν είχε και πράσινο ακόμα καλύτερα. Μέχρι την πύλη του Παύλου Μελά πας από τον συλλεκτήριο, μέχρι τις δωδεκαόροφες έχει φαρδιά πεζοδρόμια από τη δυτική πλευρά χωρίς πεζούς, μετά μπλέκει το πράγμα. Μπαίνεις στα αυτοκίνητα, ή στα πεζοδρόμια, μέχρι να φτάσεις παραλία (της οποίας το πεζοδρόμιο είναι κλειστό οπότε πάλι με τα αυτοκίνητα πας). Στο γυρισμό Προξένου Κορομηλά, Αριστοτέλους, Τσιμισκή, Δωδεκανήσου και Λαγκαδά.
Μπορεί να υπάρχει και κάτι καλύτερο. Έχει ενδιαφέρον να το σκεφτείς συνολικά. Και θα ξαναφτάσουμε στο ίδιο σημείο; Τι νόημα έχει αφού οι δήμαρχοι δεν καταλαβαίνουν; Κάνουν ότι καταλαβαίνουν πάντως. Στους δικούς μας που το πρότεινα, φάνηκε να συμφώνησαν, μετά ανέθεσαν στη συγκοινωνιολόγο να το δει, μετά μάλλον το ξέχασαν. Όταν έκανα πρόταση για ποδηλατόδρομο στη Λαγκαδά και φύτευση, είπαν τι ωραία εικόνα, που νομίζεις ότι ζεις; Αν κανείς δεν πιστεύει ότι μπορεί να γίνει κάτι πως θα γίνει; Οι επενδυτές είναι το πρόβλημα;

delta-kapa είπε...

Όχι «κανείς δεν πιστεύει ότι μπορεί να γίνει κάτι». Αυτό είναι λάθος μην υπερβάλεις, απλώς αυτοί που πιστεύουν είναι λίγοι (αυτό δεν πειράζει γιατί και οι δήμαρχοι λίγοι είναι). Και φυσικά δεν έχουν εξουσία στα χέρια τους. Ξαναγυρνάμε στη λίστα πιο πάνω...
Όντως πρόκειται για ζητήματα «βούλησης για εξουσία» που λέει και ο φιλόσοφος που εγκαινίασε τη μοντέρνα εποχή. Εδώ είναι πολύ εύκολο να το διακρίνει κανείς αυτό. Σου πατάει το πόδι ο δήμαρχος και οι κουμπάροι και σου λένε κιόλας «που νομίζεις ότι ζεις;» ή σου λένε «τί ανωριμότητα!» Βλέπεις την αντιστροφή που γίνεται; Δεν έχουν αυτά σχέση με τη λογική πρόκειται για αυτό που λέγεται «βούληση» δηλαδή επιθυμία, πόθος, ευχή... Κι εκεί χτίζεται και καταρρέει ο κόσμος. Η «εξουσία» το άλλο σκέλος της φράσης, είναι σχεδόν ταυτόσημη με το «υπάρχω».

Όχι δεν έχει τύχει να περπατήσω με τακούνι στιλέτο αλλά έχει τύχει να δω γάμπες που είχαν από κάτω τους τέτοια τακούνια. Πώς να είναι να πατάς τον κάλο του δημαρχο-κουμπάρου μ’ ενα τέτοιο τακούνι!


Εφόσον έχεις καταχώριση για το blogspot.com (το παρόν blog) μπορείς να κάνεις Login με τα ίδια στοιχεία (username & password) στο Google Maps. Μετά δεξιά δίπλα στην καρτέλα «αποτελέσματα ψαξίματος» έχει μια δεύτερη που λέγεται «οι δικοί μου χάρτες» (μεταφράζω από τα γερμανικά στα ελληνικά) Εκεί μπορείς να διαλέξεις αν οι χάρτες πάνω στους οποίους μπορείς να σημειώσεις πράγματα (σημεία, διαδρομές, εκτάσεις) είναι προσβάσιμα από τους άλλους ή όχι.

Βάλε για παράδειγμα τη φράση Flats 4us (διαμερίσματα για μας) στην αναζήτηση του Google Maps και θα σου δώσει μερικά λίνκ που προέρχονται από έναν ανοιχτό χάρτη με την επωνυμία Cologne Dimitris
που ενημερώνω με την αναζήτηση που κάνουμε με την Ελένη για να βρούμε σπίτι στη Κολωνία.
Σήμερα ίσως καταφέρω να πάω στη Weyerstrasse100 και να δω ένα διαμέρισμα.


Cologne Dimitris