... "προλετάριοι" αρχιτέκτονες όλου του κόσμου διαλυθείτε στη αναζήτηση της χαμένης αρχιτεκτονικής.. Άρης Κωνσταντινίδης, 1990

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2007

κύκλοι, δυτική θεσσαλονίκη


http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&msa=0&msid=100246880322286691513.00043a63a25a6ec39860a&t=k&z=13&om=1

8 σχόλια:

delta-kapa είπε...

Καταπληκτικό! Πες μας και από πότε είναι.

έφη είπε...

Μάϊος 2001, έκταση δίπλα στον περιφερειακό, απ΄ότι έμαθα ανήκε στους Σαρακατσάνους και την αγόρασε μία από τις βιομηχανίες των οποίων οι δεξαμενές φαίνονται πιο πίσω (νομίζω τα φωσφωρικά λιπάσματα). Οι άσπρες μπάλες έχουν υγρό άζωτο (αν θυμάμαι επίσης καλά), είναι μέσα σε κατοικημένη περιοχή αυτό το θυμάμαι καλά. Δούλευε ο αδερφός του Γεράσιμου σε μια μάντρα δίπλα και μας έλεγε ότι το βράδυ κλείνουν τις πόρτες της αποθήκης και το πρωί οι μύγες που μένουν μέσα είναι ψόφιες.
Τις καλύβες τις έκανε δωρεά ο εργολάβος των δεξαμενών καθότι Σαρακατσάνος, σε έκταση που παράμεινε σε αυτούς.

έφη είπε...

Έκανα αυτό με τους χάρτες; για πες μου πως τα βλέπεις. Ρε συ στο λινκ που έχω βάλει βγαίνει όλο εκείνο το μακαρόνι. Μπορώ να το αντικαθιστώ με άλλο κείμενο και να παραμένει η κατεύθυνση ίδια;

delta-kapa είπε...

Με αφορμή την ερώτηση:
Ρε συ, στο λινκ που έχω βάλει βγαίνει όλο εκείνο το μακαρόνι. Μπορώ να το αντικαθιστώ με άλλο κείμενο και να παραμένει η κατεύθυνση ίδια;

Αυτά που μας έλεγε στο πανεπιστήμιο ο Διδασκάλου και ο Μαρτινίδης στα μαθήματα περί σημειολογίας, για τους διάφορους Μισέλ Φουκώ, Λακάν και Αντόρνο που τα φιλοσόφησαν στη δεκαετία του 60 και έβαζαν τη «γλώσσα» στο κέντρο, ήταν ακατανόητα θεωρήματα μακριά από την αντίληψη της καθημερινής εμπειρίας για τους περισσότερους. Στον κόσμο των υπολογιστικών μηχανών και του δικτύου αυτές οι σκέψεις πήραν μορφή καθημερινής εμπειρίας.
(Βλέπε: «Life on the Screen» Simon & Schuster, New York 1995 by Sherry Turkle, ISBN-13: 978-0684833484)

Στο ζεύγος άλλο κείμενο-άλλος προορισμός δεν υπάρχει τρόπος να ταυτιστούν τα δύο σκέλη ποτέ. Δηλαδή να μπορέσεις με το κώδικα, με τη «γλώσσα» να πεις αυτό που «είναι» χωρίς να κάνεις ένα «σχήμα λόγου» μια «παρομοίωση» μια «μεταφορά». Όλη η γλώσσα είναι μόνο μεταφορά. Πάντα θα ισχύει (άλλο κείμενο)-(άλλος προορισμός)

Τι θέλει να μας πει αυτό για την πρακτική μας ζωή;
Εφόσον χρησιμοποιούμε «κώδικες» στη καθημερινότητα ακατάπαυστα, μας παίρνει τη βάση μιας απόλυτης πεποίθησης για τα πράγματα σαν ένα χαλί που τραβήχτηκε κάτω από τα πόδια στα οποία στεκόμαστε. Τα κάνει όλα τόσο σχετικά που ή θα πέσουμε στη κατάθλιψη και την αυτοκαταστροφή ή θα τροφοδοτήσουμε την όρεξη για ζωή και εξουσία με τη βούλησή μας για αισθητική.

Εδώ ταιριάζει επίσης το «άντε γαμήσου κι εσύ κι ο γρύλος σου».

έφη είπε...

ξαναγράφω γιατί δεν τα κράτησε

Όπως τα λες. Αλλά πως γίνεται σε άλλα μπλογκ γράφει κάποιος πχ "εδώ" και πατάς και σε πάει κάπου, και μετά ξανάγράφει παρακάτω "εδώ" και πατάς και πας αλλού. Κάθε φορά πατάς εδώ και κάθε φορά βρίσκεσαι αλλού. Καταλαβαίνεις.. Τον χάρτη τον είδες; Πρόσεξε πως θα απαντήσεις

delta-kapa είπε...

Τον είδα. Ξέχασες το Μετερεοσκοπείο του πανεπιστημίου.

Τώρα αυτό με το «εδώ» μας βρίσκει ακριβώς στο κέντρο του ζητήματος της σχετικότητας. Το «εδώ» αλλάζει συνέχεια όχι μόνο γιατί εξαρτάται από αυτόν που το λέει αλλά και από αυτόν που το ακούει και επίσης επειδή όλα βρίσκονται σε κίνηση. Έτσι το «εδώ» σχετικοποιείται. Ένας καλός τρόπος για να καθοριστεί μέσες άκρες ενός είδους «εδώ» είναι τα ανύσματα (τα οποία βρήκαν πολλές πετυχημένες εφαρμογές στα προγράμματα τον υπολογιστών)

Και για να γυρίσουμε στη γλώσσα και τους κώδικες θα πάρω ένα απλό παράδειγμα με μια πιο απλή λέξη από το «εδώ» ας πούμε σαν τη λέξη «ελιά».
Γράφω ή λέω εγώ λοιπόν «ελιά». Όλοι καταλαβαίνουμε κάτι μ’ αυτή τη λέξη. Τι εννοώ όμως και τι καταλαβαίνει ο άλλος. Το δέντρο ή τον καρπό. Καλαμών ή θρούμπα, πράσινη ή μαύρη, Θάσου σταφιδιασμένη και αλμυρή λύσσα ή μεγάλη χωρίς κουκούτσι και γεμιστή με ξεφλουδισμένο αμυγδαλάκι. Όλα «ελιά» είναι. Αλλά ακόμη κι αν είναι από την ίδια κατηγορία μπορεί να μου τύχει εμένα να φάω την καλή κι εσένα να σου τύχει να βάλεις στο στόμα σου την διπλανή τη αρπαγμένη και χαλασμένη. Δεν υπάρχουν δύο ίδιες ελιές σ΄ αυτό τον κόσμο. Όπως δεν υπάρχουν δύο ίδιες σταγόνες νερού. Αλλά βακτηρίδια θα έχει ή μία μέσα της κι άλλα η άλλη σταγόνα. Η απλοποίηση που γίνεται με την αφαίρεση της γλώσσας είναι για λόγους επιβίωσης. Δεν αρμόζει να περηφανευόμαστε για αυτή την χοντροκοπιά που κάνουμε και να τη βαφτίζουμε και υψηλή νοημοσύνη. Όλη η λογική βασίζεται στην ανάγκη της επιβίωσης και όχι στη υψηλή διακριτικότητα της νοημοσύνης μας. Όλες οι μαθηματικές ισότητες (κάτι είναι ίδιο με κάτι άλλο) που βρίσκουν εφαρμογή και χρήση στη πρακτική μας ζωή είναι στην ουσία τους απλοποιητικές χοντροκοπιές. Κάτι είναι ίδιο με κάτι άλλο, αυτό δεν υπάρχει πουθενά στη φύση, εμείς χρειαζόμαστε αυτή την απλοποίηση για να επιβιώσουμε. Η τέχνη της λογικής βασίζεται σε ένα ψέμα: «κάτι είναι ίσο με κάτι άλλο» Ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτό δεν υπάρχει.

Μέσα από αυτό το πρίσμα γίνονται όλες οι επιστήμες κομπογιαννίτικες τέχνες σαν τις ικανότητες του μάγου στον προϊστορικό καταυλισμό των ανθρώπων.
Όποιος βασίσει τις επιλογές της ζωής του σ΄ αυτό το ψέμα που λέγεται λογική δεν θα καταφέρει να πετύχει τίποτα. Ποιο μεγάλη αξία έχει το κίνητρο και το αποτέλεσμα που μας κάνει να σκαρφιζόμαστε λογικά εργαλεία. Άλλες φορές χοντροκομμένα κι άλλες φορές υψηλής λεπτότητας σαν για παράδειγμα, το αλφάδι των αρχαίων αιγυπτίων.

έφη είπε...

Σκέφτομαι τι συζητάμε
με αφορμή το εδώ
τι κάνω ακόμα εδώ;
Δηλαδή ακόμα και όταν λέμε κάτι, όχι απλά ο καθένας καταλαβαίνει κάτι άλλο, αλλά και εμείς κάτι άλλο θέλουμε να πούμε συχνά. Λέω εγώ για παράδειγμα κύκλοι, δυτική θεσσαλονίκη και αυτό που κατά βάση θέλω να πω είναι "κοίτα τι μπουρδέλο", ή λέω σφαιρικές δεξαμενές και εννοώ ότι "είναι δυνατόν οι ηλίθιοι να τις έχουν βάλει εδώ δίπλα;" Λέω για τον εργολάβο των δεξαμενών και σκέφτομαι "μα τόσο μαλάκας;" για τον μηχανικό του με τον οποίο συνεργάστηκα τον προηγούμενο μισό χρόνο. Και δεν είπα και τίποτα ακόμα. Δε συνεχίζω
Δες και τι κατάλαβες εσύ. Χάος, χάος ο/η voice-icons...

delta-kapa είπε...

Τι ήθελα να πω κι εγώ μ' αυτή τη θεωρητικολογία;
Μπορώ να το αντικαθιστώ με άλλο κείμενο και να παραμένει η κατεύθυνση ίδια;
Μια λογική απλή και σωστή απάντηση θα ήταν: ναι μπορείς, καληνύχτα.

Καλά, τέτοια ώρα, τι κάνεις ακόμα εδώ εσύ;